Afscheid
Door: Gerco
09 Juni 2014 | Namibië, Windhoek
Het is bijna zover… morgen middag om 2 uur gaan we de lucht in en laten we Namibië onder ons liggen. Het voelt echt raar om van mensen afscheid te moeten nemen. Je kent de mensen nu 7 weken maar het voelt alsof je sommige al heel je leven kent, bijzonder hoe je in korte tijd zulke hechte vriendschappen kan maken!
Afgelopen woensdag hebben we het Katatura State Hospital bezocht en een rondleiding gekregen van een lieve zuster. Alles mochten we zien, kinderafdeling, orthopedie, spoed eisende hulp en natuurlijke de fysio afdeling;) We hadden tijd om wat te praten over hoe dingen gaan op de verschillende afdelingen en met name bij de fysiotherapie afdeling was dat erg grappig. Daar werden we rondgeleid door de manager. De hele afdeling bestond uit 2 fysiotherapeuten en 2 assistenten. Wat ruimte betreft konden er wel 15 fysiotherapeuten werken! Ik werd rondgeleid alsof ik daar zou komen werken. `Hier is je kantoor, hier kan je oefenen met patiënten we werken zo en zo`. Hij vroeg nog net niet wanneer kan je beginnen haha! Wie weet…
Sommige dingen waren erg schokkend om te zien in het ziekenhuis, dingen gaan zo anders!
Daarnaast hebben we vorige week een aantal huisbezoeken gedaan om opa`s en oma`s uit te nodigen voor de ouderen fitness workshop die we afgelopen zaterdag hebben gehad. We mochten overal meteen naar binnen komen en vertellen waar we vandaan kwamen, de mensen zijn heel gastvrij! In totaal hadden we 15-20 opa`s en oma`s uitgenodigd.
Tijdens 1 van de huisbezoeken kwamen we bij een man van 63 jaar. Hij had een beroerte gehad en kon daardoor zijn rechterlichaamshelft niet gebruiken. Hij lag nu al voor 3 jaar in bed! Ongelofelijk!
Deze man lag in zijn eigen urine en kon zich nauwelijks bewegen, omdat alles zo stijf was en hij contracturen had ontwikkeld omdat hij geen hulp kreeg. Hij ging 1x per maand uit bed en dan moesten ze hem met 2 mannen optillen. Je wil in zo`n situatie zo graag wat doen, we hebben met de familie gesproken en oefeningen kunnen doen. Daarnaast verteld over de noodzaak van bewegen en een goede verzorging. Maar toen we weg gingen wisten we eigenlijk wel dat de familie er weinig aan gaat doen, omdat ze nauwelijks aandacht aan deze man geven.
Vrijdag zijn we naar een concert van het nationale koor van Namibie gegaan. Er waren 60 koorleden en ze kunnen zingen/dansen… wow! Prachtig om dit te horen en mee te maken!
2 jongens van de jeugdgroep deden ook mee en die vonden het erg leuk dat wij er waren.
Afgelopen zaterdag was de fitness workshop. We zouden eerst met de groep lunchen en daarvoor hadden we een grote pan soep gekookt, brood gehaald en toetjes gekocht. En toen was het wachten op de oudjes….na 1 uur te hebben gewacht was er één oma. Maar die had wel genoeg eten!
We konden veel met haar bespreken, zo had ze onder andere last van haar knieën en schouders. Daarvoor hadden we samen oefeningen doorgenomen. Wel jammer dat er maar één oma was, maar ze was wel super lief!
Zondag hebben we voor de laatste keer de jeugdclub geleid. Het onderwerp was coaching en hoe kan je Gods stem verstaan. We hadden een goede tijd met elkaar. Daarna hebben we met elkaar gegeten en tijdens het eten deden we een talentenshow. Dit was echt geweldig! Zo mooi om te zien dat ze zich nergens voor schamen en zo voor heel de groep zingen en/of dansen.
Wij hebben ons talent ook geshowd, en wat dat was laten we in het midden ;)
Vandaag alles inpakken en afscheid nemen. We vinden het jammer om dit achter ons te laten, maar zien er ook erg naar uit om terug te gaan naar Nederland.
Tot snel!
Afgelopen woensdag hebben we het Katatura State Hospital bezocht en een rondleiding gekregen van een lieve zuster. Alles mochten we zien, kinderafdeling, orthopedie, spoed eisende hulp en natuurlijke de fysio afdeling;) We hadden tijd om wat te praten over hoe dingen gaan op de verschillende afdelingen en met name bij de fysiotherapie afdeling was dat erg grappig. Daar werden we rondgeleid door de manager. De hele afdeling bestond uit 2 fysiotherapeuten en 2 assistenten. Wat ruimte betreft konden er wel 15 fysiotherapeuten werken! Ik werd rondgeleid alsof ik daar zou komen werken. `Hier is je kantoor, hier kan je oefenen met patiënten we werken zo en zo`. Hij vroeg nog net niet wanneer kan je beginnen haha! Wie weet…
Sommige dingen waren erg schokkend om te zien in het ziekenhuis, dingen gaan zo anders!
Daarnaast hebben we vorige week een aantal huisbezoeken gedaan om opa`s en oma`s uit te nodigen voor de ouderen fitness workshop die we afgelopen zaterdag hebben gehad. We mochten overal meteen naar binnen komen en vertellen waar we vandaan kwamen, de mensen zijn heel gastvrij! In totaal hadden we 15-20 opa`s en oma`s uitgenodigd.
Tijdens 1 van de huisbezoeken kwamen we bij een man van 63 jaar. Hij had een beroerte gehad en kon daardoor zijn rechterlichaamshelft niet gebruiken. Hij lag nu al voor 3 jaar in bed! Ongelofelijk!
Deze man lag in zijn eigen urine en kon zich nauwelijks bewegen, omdat alles zo stijf was en hij contracturen had ontwikkeld omdat hij geen hulp kreeg. Hij ging 1x per maand uit bed en dan moesten ze hem met 2 mannen optillen. Je wil in zo`n situatie zo graag wat doen, we hebben met de familie gesproken en oefeningen kunnen doen. Daarnaast verteld over de noodzaak van bewegen en een goede verzorging. Maar toen we weg gingen wisten we eigenlijk wel dat de familie er weinig aan gaat doen, omdat ze nauwelijks aandacht aan deze man geven.
Vrijdag zijn we naar een concert van het nationale koor van Namibie gegaan. Er waren 60 koorleden en ze kunnen zingen/dansen… wow! Prachtig om dit te horen en mee te maken!
2 jongens van de jeugdgroep deden ook mee en die vonden het erg leuk dat wij er waren.
Afgelopen zaterdag was de fitness workshop. We zouden eerst met de groep lunchen en daarvoor hadden we een grote pan soep gekookt, brood gehaald en toetjes gekocht. En toen was het wachten op de oudjes….na 1 uur te hebben gewacht was er één oma. Maar die had wel genoeg eten!
We konden veel met haar bespreken, zo had ze onder andere last van haar knieën en schouders. Daarvoor hadden we samen oefeningen doorgenomen. Wel jammer dat er maar één oma was, maar ze was wel super lief!
Zondag hebben we voor de laatste keer de jeugdclub geleid. Het onderwerp was coaching en hoe kan je Gods stem verstaan. We hadden een goede tijd met elkaar. Daarna hebben we met elkaar gegeten en tijdens het eten deden we een talentenshow. Dit was echt geweldig! Zo mooi om te zien dat ze zich nergens voor schamen en zo voor heel de groep zingen en/of dansen.
Wij hebben ons talent ook geshowd, en wat dat was laten we in het midden ;)
Vandaag alles inpakken en afscheid nemen. We vinden het jammer om dit achter ons te laten, maar zien er ook erg naar uit om terug te gaan naar Nederland.
Tot snel!
-
09 Juni 2014 - 15:40
Matthijs En Jansje:
Een goede reis Anne-Sophie en Gerco!
En sterke met afscheid nemen vandaag. -
09 Juni 2014 - 15:41
Amanda:
Wat vliegt de tijd!
Ben heeel erg benieuwd naar jullie verhalen en belevenissen.
Tot snel!!
Liefs, Amanda -
09 Juni 2014 - 16:02
Heleen:
Veel succes met afscheid nemen.. Bidden voor alle mensen kan gelukkig ook vanuit Nederland!
Welcome home :) -
09 Juni 2014 - 17:28
Francine:
Heel hartelijk dank dat ik over jullie schouders alles mee kon beleven.
Jullie hebben goed werk gedaan ! Klasse !! -
09 Juni 2014 - 19:10
Caroline:
Wat gaat de tijd snel, we zien uit naar jullie verhalen;);)tot snel
Liefs Caroline -
01 Oktober 2014 - 17:08
Fleur:
hoi juf sohpie is het leuk daar ??
ik vind het cool dat je met zo soort touw
over de rivier en het bos gaat
dat zou ik ook wel een willen
over willen gesproken wat zou je graag nog daar
een keer willen doen voor dat je weg gaat en wat is
het leukste wat je daar hebt gezien/gedaan ?
doei en tot snel
groeten fleur!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
